هزار و یک افسانه ۲ – کچل مم سیاه

خسیس شهری

خسیسی مهمان یک دهقان شد. مدت‌ها در خانه او خورد و خوابید. خسیس مرتب می گفت: قدم علی جان، به شهر که اومدی، جبران می‌کنم.

پس از مدت‌ها گذر دهقان به شهر افتاد. به در خانه خسیس رفت و در زد. خسیس در را باز کرد. دهقان سلام کرد.

خسیس گفت: با کی کار داری؟ دهقان گفت: منم قدم علی! نشناختی؟

-نه

دهقان گفت: حتماً به خاطر این کلاه منو نشناختی. و کلاهش را برداشت:حالا شناختی؟

-نه

دهقان گفت: شاید به خاطر این کته و کتش را درآورد. همینطور یکی یکی لباس‌هایش را در آورد تا شاید خسیس او را بشناسد.

آخر خسیس گفت: بیخود خودت را خسته نکن. اگر از پوستت هم در بیای، نمی‌شناسمت.